Eliza Orzeszkowa, bohaterka „Ścieżek miłości” Beaty Kasztelaniec i Marka Mierzwiaka, była jedną z najwybitniejszych powieściopisarek w okresie polskiego pozytywizmu. Gdy nominowano ją do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury – był to rok 1905, tak to między innymi uzasadniano: „O ile w tekstach Sienkiewicza bije szlachetne polskie serce, to w twórczości Elizy Orzeszkowej bije serce człowieka”. Wówczas polskie serce zwyciężyło i to Henryk Sieniewicz Nobla otrzymał za całokształt twórczości. Ale Eliza Orzeszkowa nie tylko wielką pisarką była, ale również wielką patriotką i poszukiwaczką miłości. Pozytywizm, dla jednych smutna epoka, a tu mamy uniesienia serca i wielkie miłości autorki „Nad Niemnem”. O tych to właśnie opowiada profesor Krzysztof Kłosiński w audycji, którą zrealizował Jacek Kurkowski.