Józef Krzysztof Giza urodził się 13 marca 1957 r. w Tarnogrodzie. Zatrudnił się na kopalni „Wujek” – 10 kwietnia 1978 r. Początkowo pracował jako robotnik wykwalifikowany, od 2 listopada 1979 r. objął stanowisko młodszego cieśli. Wcześniej pracował będąc uczniem w Zasadniczej Szkole Zawodowej Dokształcającej w Tarnogrodzie, gdzie kształcił się w zawodzie piekarza. Według odpisu świadectwa, szkołę tę ukończył w 1975 r.. Według rodziny, po szkole podjął pracę, najpierw w mleczarni, a następnie w wyuczonym zawodzie na stanowisku piekarza – ciastkarz, w tarnogórskiej piekarni. Jednak chcąc być bliżej rodzeństwa, które w poszukiwaniu lepiej płatnej pracy wyjechało na Śląsk, również on postanowił do nich dołączyć. Na Śląsku odbył służbę wojskową, zamieszkał w hotelu robotniczym w Katowicach.
Józef Giza wstąpił do NSZZ „Solidarność”, jednak nieznana jest data akcesu. Po raz pierwszy w zachowanych dokumentach jego nazwisko widnieje na liście członkowskiej NSZZ „Solidarność” sporządzonej 20 stycznia 1981 r., tuż przed wyborami Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” KWK „Wujek” (24 stycznia 1981 r.). 16 grudnia 1981 r. w czasie pacyfikacji strajku przez siły milicyjno-wojskowe Józef Giza otrzymał postrzał w szyję. Jednak kula przeszyła krtań i rozerwała tętnicę szyjną. W protokole oględzin i sekcji zwłok lekarz napisał m.in.: „Dnia 16.12.1981 r. w godzinach popołudniowych został postrzelony przez żołnierza, prawdopodobnie przeżył przez pewien czas”.
Był kawalerem. Został pochowany 20 grudnia 1981r. w Tarnogrodzie. Uroczystości pogrzebowe rozpoczęły się o godz. 15 a zakończyły dwie godziny później. Brało w nich udział około 300 osób.
29 sierpnia 1990 r. został pośmiertnie odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami przez prezydenta RP na Uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego, zaś 7 grudnia 1992 r. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski przez prezydenta RP Lecha Wałęsę. W 2015 r. pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności.
Ponadto upamiętniono go wraz z innymi górnikami poległymi 16 grudnia 1981, Pomnikiem ku czci poległych górników z KWK „Wujek” w dniu 16 grudnia 1981 roku w okresie stanu wojennego (1991), jego imię nosi także jedna z ulic w Tarnogrodzie.
