Dżdżownice większość swojego zwierzęcego życia spędzają pod ziemią, ryjąc korytarze. Na powierzchnię wychodzą w nocy lub podczas deszczu, gdy nie grozi im ryzyko poparzeń słonecznych, czy podtopienie. Gdy czują się bezpieczne. Dla Ewy Babiarz ciało dżdżownicy to źródło twórczej inspiracji. Jej sztuka ułatwia artystce samopoznanie, analizę własnych uczuć i rozpoznanie osobistych traum. Co dżdżownica może powiedzieć o naszych emocjach? Szczególnie wiosną popatrzmy czule na dżdżownice i omijajmy ich drobne ciałka.
Zapraszamy na spotkanie z królową dżdżownic, Ewą Babiarz, studentką katowickiej Akademi Sztuk Pięknych, którą fascynuje ciało dżdżownicy. Artystka wykonuje dżdżownice różnych rozmiarów na szydełku. Często dokleja je do swoich malarskich obrazów. Ewa Babiarz świadomie bawi się dwuznaczonością, jaką wywołują w nas, odbiorcach, te różowe robaki. W jej pracach wstręt i zachwyt mieszają się dowolnie. Królowa Dżdżownic, reportaż Pauliny Pikiewicz.
