Arnold Szyfman urodzony w rodzinie żydowskiej był polskim reżyserem, dramaturgiem i dyrektorem teatrów. To on również był budowniczym, a później dyrektorem Teatru Polskiego w Warszawie, gdzie wystawiono najważniejsze dzieła literatury polskiej i światowej. Pierwszym spektaklem w nowym teatrze był „Irydion” Zygmunta Krasińskiego. Po wybuchu II Wojny Światowej, w trakcie kampanii wrześniowej, jego mieszkanie w Warszawie zostało doszczętnie zniszczone. Podczas okupacji ukrywał się w tym mieście pod przybranym nazwiskiem. Po wyzwoleniu przystąpił do odbudowy życia teatralnego stolicy, zostając na powrót dyrektorem Teatru Polskiego, a później dyrektorem Teatru Wielkiego, kiedy ten powstawał z ruin, O życiu reżysera, ale także o jego miłościach wykłada prof. Joanna Warońska – Gęsiarz.
Więcej odcinków
Właśnie ukazała się książka Joanny Kuciak-Frydryszak „Chłopki. Opowieść o naszych babkach”. Zyskała bardzo dobre recenzje, a i...
Stres bywa motywujący, bywa też niszczący. Nie ulega jednak wątpliwości, że ten stres jest w naszym życiu obecny i stresują się już nawet...
Michał Choromański był pisarzem i dramaturgiem, któremu wielka popularność i sporo pieniędzy, przyniosła opublikowana przed wojną powieść...
Maria Antonina, bohaterka wykładu Marii Trzeciak, była austriacką księżniczką, którą w bardzo młodym wieku wydano za delfina Francji...
Hanna Rudzka Cybis – jest bohaterką wykładu profesorki Anna Adamus Matuszyńskiej.Dowiemy się o twórczości artystki, która związała...
Temat tego wydania Szkoły Bardzo Wieczorowej związany jest z historią lokalną, choć ocierać się będzie także o historię powszechną:...